شش ویژگی شخصیتی بچه های تاب آور

 

شش ویژگی شخصیتی بچه های تاب آور

 
اگر از افراد موفق دلیل موفقیتشان را بپرسیم اغلب آنها عنوان می کنند که بارها و بارها شکست خورده اند! حتی اگر همه چیز را تمام و کمال هم انجام دهیم باز هم موانعی در مسیر وجود خواهند داشت. مهم این است که به این موانع به عنوان دست اندازهایی کوچک و موقتی نگاه کنیم نه موانع غیرقابل عبور. برای موفقیت لازم است که فرد توانایی غلبه بر چالشها و کنارآمدن با شکستها را پیدا کند و این ساده ترین تعریفی است که از تاب آوری می توان ارائه نمود. حال سؤالی که پیش روی والدین قرار دارد این است که «چطور می توانم به فرزندم کمک کنم تاب آورتر باشد؟». قدم اول این است که دریابید آیا فرزندتان ویژگی های شخصیتی افراد تاب آور را دارد؟ از همین ویژگی به عنوان نقطه ای برای شروع استفاده کنید تا اعتماد به نفس لازم برای مواجه شدن با چالش های زندگی را در او پرورش دهید..
 


 

• احساس شایستگی می کنند:

معمولاً شایستگی را با تسلط بچه ها بر مسائل درسی ارتباط می دهند. حال آنکه راه های متعددی برای تقویت حس کفایت و شایستگی در بچه ها وجود دارد. مهم ترین قدم برای تقویت این حس آن است که به او فرصت دهید مهارت های خاصی را تقویت کند و بر آنها تسلط یابد. می توانید با محول نمودن کارهای چالش برانگیز به فرزندتان شروع کنید. مثلاً در چیدن میز شام از او کمک بگیرید یا شستن چند ظرف را به عهده او بگذارید. هنگامی که با موفقیت از عهده آن کارها برآمد، تشویقش کنید. حسی که فرزندتان از انجام این کارهای چالش برانگیز کوچک دریافت می کند، این اطمینان را به او می دهد که برای رویارویی با مسائل سخت تر آماده است.
 

• اعتماد به نفس دارند:

اعتماد به نفس بالاتر به طور مستقیم با امیدواری، تاب آوری و اثرگذاری بیشتر در ارتباط است. دانش آموزانی که اعتماد به نفس بالاتری دارند، عملکرد بهتری نیز در مدرسه نشان می دهند و شادتر هستند. همچنین با چالش های پیش رویشان بهتر کنار می آیند. وقتی بچه ها اعتماد به نفس داشته باشند، تمایل دارند کارهای جدیدتری انجام دهند، ارتباطات بیشتری برقرار کنند، ریسک کنند و اگر شکست خوردند مجدداً تلاش کنند. بچه های تاب آور هنگام شکست، باور دارند که مشکل از تلاش و نحوه انجام کار بوده است، نه اینکه آن کار از تواناییشان فراتر است. برای تقویت اعتماد به نفس فرزندتان، کارهایی را به او محول کنید که موفقیت در آنها به میزان تلاشش بستگی داشته باشد، به نه میزان هوش و توانایی اش.
 

• با دیگران ارتباط برقرار می کنند:

بچه های تاب آور معمولاً ارتباطی قوی با اعضای خانواده و معلمان خود دارند و همچنین باور دارند که در شرایط سخت می توانند روی ارتباطاتی که دارند حساب کنند و کمک بگیرند. برای تقویت تاب آوری فرزندتان در مواقع سخت در کنار او باشید. مثلاً اگر در انجام کاری موفق نشد تشویقش کنید که دوباره تلاش کند؛ حتی اگر آن کار شوت کردن یک توپ فوتبال باشد. پیشرفتش را به او یادآوری کنید و درباره شکست های خودتان صحبت کنید. این کار باعث می شود او احساس کند ارتباط قوی تری با شما دارد.
 

 


 

• شخصیتی مطمئن دارند:

شخصیت امری نیست که والدین بخواهند آن را آموزش دهند. بچه ها با تمایلی درونی به اخلاقیات به دنیا می آیند. شما به عنوان والدین تنها باید به آنها کمک کنید تا تمایل ذاتی خود را تقویت کنند. گاهی اوقات بچه ها درباره اینکه چه چیزی «درست» است، دچار سردرگمی می شوند و نیاز به راهنمایی دارند.
 

• احساس مشارکت و اثربخشی دارند:

افراد تاب آور باور دارند که حضور و عمل آنها تاثیرگذار است. برای تقویت حس تاثیرگذاری در فرزندتان از او بپرسید عملکردش چگونه باعث موفقیت گروهشان شده است؟ وقتی بچه ها متوجه اثرگذاریشان شوند تلاش و تمرکز بیشتری بر پیشرفت خود خواهند داشت.
 

• توانایی کنارآمدن با شرایط را دارند:

ممکن است بچه ای با اعتماد به نفس به نظر بیاید، ولی فقط تا زمانی که اوضاع طبق برنامه پیش برود. بچه ای واقعاً تاب آور است که بتواند احساساتش را تحت شرایط متفاوت مدیریت کند و به سمت اهدافش پیش برود. بچه های تاب آور به خوبی با احساساتشان در شرایط پیش بینی نشده رو به رو می شوند. این احساسات می توانند خشم، ترس یا ناامیدی باشند. آنها چالش را نه به عنوان یک نقطه پایان، بلکه به چشم یک مانع کوچک و قابل عبور می بینند.